Geachte,
Ik schrijf deze brief naar aanleiding van de publiekelijke processen die gevoerd worden ten opzichte van een gezelschap die mij zeer nauw aan het hart ligt.
Wie ben ik? Jelle Moerman
Periode bij Troubleyn: 2002/2008
Functie: Stagemanager
Huidige functie: Regional Sales Manager bij een internationale fabrikant van materiaal voor de theater en evenementen sector.
In 2002 studeerde ik af aan het Ritcs in Brussel als Toneelmeester / Theatertechnicus. Gedurende mijn periode op het Rits deed ik stages bij Ultima Vez, NtGent en werkte ik mee aan ‘Isabella’s room’ van Needcompany. Gedurende mijn studies was het duidelijk dat ik internationaal wou werken.
Ik solliciteerde bij Troubleyn/Jan Fabre en kreeg daar de mogelijkheid om uit te groeien tot een volwaardig technicus.
Eerst startte ik als Stagemanager voor ‘Je Suis Sang’ en ‘Histoire des larmes’. Om dan later als technisch verantwoordelijke te toeren met ‘Angel of death’.
In de 5 jaar dat ik voor Troubleyn gewerkt heb, heb ik heel nauw samengewerkt met Jan. Hij is veeleisend naar iedereen die binnen het gezelschap werkt, en verwachte van ons het maximum van ons kunnen. We moesten creatief omgaan met de ideeën van hem of de performers en vaak een snelle technische oplossing vinden voor een creatief idee. De dagen waren lang en uitputtend maar er was in mijn ogen een enorm wederzijds respect. Jan was altijd heel loyaal naar zijn medewerkers, soms hard als iets niet was zoals hij het zag. Maar als hij ziet dat je tot het uiterste van uw kunnen gaat om een oplossing te vinden dan krijg je heel veel in de plaats terug. Jan is heel dankbaar op het einde van het creatieproces of na een voorstelling.
In die 5 jaar ontwikkelde ik mij tot een internationaal toerende technicus die om kon gaan met stresserende situaties en technische uitdagingen. Deze skills werden mee aangescherpt en bijgestuurd door Jan.
Een klein voorbeeld: We zaten op toer in Brazilië in Rio de Janeiro, het festival die ons uitnodigde had onze technische fiche niet nageleefd. Ik zat tot over mijn oren in de stress omwille van de technische moeilijkheden. In een discussie met de lokale staf liepen de gemoederen wat op en werd ik lastig. Jan riep mij apart en zei toen: “Vergeet niet dat we hier te gast zijn en dat arrogantie de zaak niet vooruit helpt. We zullen hier samen een oplossing vinden. Ook al staat de voorstelling er niet zoals we het gewoon zijn”.
De voorstelling is kunnen doorgaan en kreeg een Braziliaans kantje. Het verliep niet zoals anders maar op het einde van de rit hadden we een fantastische tijd daar…
Dat simpel zinnetje van Jan heeft mij enorm geholpen in mijn verdere carrière.
Ik ontwikkelde niet alleen als technicus maar ook als persoon. Op 5 jaar de wereld afreizen met een heel kleine theaterfamilie kneedt banden. Ik kreeg er niet alleen een nonkel (Jan) en Tante (Miet) bij. Ik kreeg er ook nog twee oudere zussen bij die mij tot op vandaag nog altijd kunnen/mogen bellen voor gelijk welk probleem. Zij hielpen mij enorm in die korte tijd ik voor Troubleyn heb gewerkt.
De reden dat ik naar 5 jaar heb beslist om te stoppen bij Troubleyn heeft niets te maken met het gezelschap maar alles met mijn privé omgeving. Ik wou een gezin starten met mijn vriendin. Wij zijn nu 10 jaar gelukkig getrouwd en hebben 4 kinderen.
Dit gezelschap is niet alleen Jan maar ook de 30 performers, dansers en medewerkers die hun eigen theatertaal hebben ontwikkeld. Het is jammer dat er zoveel mensen publiekelijk gestraft worden.
Met vriendelijke groeten,
Jelle Moerman
